Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Ξινόμαυρο

Σου τηλεφωνώ.
Μου λένε λείπεις.
Να αφήσω ένα τηλέφωνο
ή μήπως το έχεις ήδη με ρωτάνε,
να με πάρεις πίσω.

-Θα ξανακαλέσω.

Με έχεις άραγε καταχωρήσει
στην ατζέντα σου;
στο Ν
στο Ε
ή μήπως
στο Κ;

Τα πόδια μου τρέμουν.
Τα χέρια μου το ίδιο.

Δεν σε σκέφτομαι.
Πίνω ένα ποτήρι κρασί.
Κόκκινο.
Δεν σε σκέφτομαι.
Ξινόμαυρο.
Δεν σε σκέφτομαι.
Στυφό.
Τσούζει η γλώσσα.
Δεν σε σκέφτομαι.
Χρώμα σκούρο, βαθύ.
Άρωμα βατόμουρο...
ντομάτα.
Δεν σε σκέφτομαι.
Το ποτήρι γεμάτο ξανά.
Δεν σε σκέφτομαι.

Δεν θα ξανακαλέσω.
Είπα ψέματα.
Δεν θέλω να ξανακαλέσω.
Δεν θέλω να θέλω να ξανακαλέσω.

Και ας με έχεις καταχωρημένη
ως Ν
ή ως Ε
ίσως και ως Κ.

9 σχόλια:

thras είπε...

Μη τον σκέφτεσαι!! Φέρε και σε μας τίποτα απ'όλα αυτά που λες! Κανένα κόκκινο κρασί, ντομάτες κλπ!

Sedissor είπε...

Kapou se exo xanadei esena. Kapou sto marti aprili mai mou...

Sedissor είπε...

apo tin alli mporei na leo k psemata! :)

Unknown είπε...

Κόκκινο κρασί ρουλζ ε ? μιαμ :)
Καλησπέέραα + φιλί

moukelis είπε...

Καλημέρα!Τι όμορφο μπλογκ!
Αλήθεια,εσύ πού τον έχεις καταχωρημένο στην ατζέντα σου,που από προηγούμενο ποστ είδα ότι είναι και γεμάτη; (παρεπιπτόντως,γέλασα πάαααρα πολύ...)
Καλώς σε βρήκα. ;@)

A Girl Called Clementine είπε...

θρασύβουλος it was the wine that smells like tomatoe dear xD

sedissor welcome τα ξαναείπαμε και στο δικό σου μπλογκ... τώρα αναμένω να με εκπλήξεις(σωστό είναι αυτό; δεν μου ακούγεται καλά) ευχάριστα και μη =Ρ

alex μου ναι ρουλάρει το κόκκινο κρασί μα ποιό πολύ ρουλάρει το να μην τον σκέφτομαι λολ.

moukelis καλωσήρθες αγαπητέ μου πόσο χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις @#!#$$ χαχαχαχαχα
εντάξει το έχω πάρει απόφαση πως η ζωή μου είναι μία κομωδία. ελπίζω μονάχα να είναι μία από αυτές που πρωταγωνιστεί ο Peter Sellers και όχι μία από αυτές που πρωταγωνιστεί ο Σεφερλής. =)

xxx
Clem*

A Girl Called Clementine είπε...

αγαπητή μου ήθελε να πει το ποιητή.

moukelis είπε...

Δεν παρεξηγούμαι για τέτοια αγαπητή,εξαλλου ο ποιητής μπορεί να λέει ό,τι θέλει.Καλύτερα κωμωδία,παρά τραγωδία,τουλάχιστον έχει γέλιο! ;@)

IRA - NikoR είπε...

κι αυτό πολυ ομορφο ποιήμα. Ατελείωτα "υπαρξιακά" ερωτήματα..που κατά καιρούς μας βασανίζουνε όλους.

Η διαφορά είναι οτι κάποιοι γράφουνε όμορφα ποίηματα κ κάποιοι άλλοι γράφουνε τα "άσματα": "Μαργαρίτες να μαδάει κι όλο εκείνες να ρωτάει, Μ αγαπάει, δεν μ αγαπάει" κ τα σχετικά.

Συνέχισε την καλή δουλειά Clementine η αλλιώς Amelie. Είναι πολυ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους που σκέφτονται κ δεν λειτουργούν μηχανικά, επειδή έτσι μάθαν κ επειδή ποτέ δεν αναρωτηθήκαν το γιατί...



blogger template by lovebird