Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Maybe I'm too young to keep good love from going wrong

Όταν σε συναντήσω , θα βρίσκομαι λίγα βήματα μακριά σου. Εσύ θα με κοιτάξεις και συγκαταβατικό χαμόγελο θα σχηματιστεί στα χείλη σου. Θα μου μιλήσεις.
Πρώτα σαν καλός φίλος, για πράγματα ασήμαντα, μικρά, που περνούν απαρατήρητα και ύστερα θα καταλήξουμε να μαλώνουμε για το ίδιο, συνεχώς επαναλαμβανόμενο θέμα.
Θα με ρωτήσεις πάλι γιατί; Γιατί εκεί που πας να βάλεις σε μια σειρά τη ζωή σου, τις σκέψεις σου, όλα, γιατί τότε εμφανίζομαι εγώ και καταστρέφω την ηρεμία για την οποία εσύ προσπάθησες;
Εκείνο το βράδυ που ήρθες και ζήτησες να σου ανοίξω έναν υπολογιστή και που αργότερα μείναμε οι δυο μας μέσα στο μαγαζί, εκείνο το βράδυ που μου πέταξες ακόμη ένα γιατί, την είχα την απάντησή σου. Ήταν στην άκρη των χειλιών μου. Με έκανε να ντρέπομαι και μόνο η σκέψη της αλλά την ήξερα…
Δεν μίλησα, μόνο έσκυψα το κεφάλι, θυμάσαι;
Και εσύ κουρασμένος από τα καμώματά μου, είπες για ακόμη μια φορά αντίο στην κοπέλα που πάντα έχει κάτι να πει για όλα , και που όμως εκείνη τη φορά ήταν σαν να είχε μεταμορφωθεί σε χρυσόψαρο μέσα σε γυάλα.
Θα στη δώσω τώρα την απάντηση όμως… Τώρα που δεν βρίσκεσαι απέναντί μου , που δεν χρειάζεται να σε αντιμετωπίσω.
Όλα τα έκανα δεν ξέρω για ποιο λόγο.
Κάθε δευτερόλεπτο αλλάζω άποψη, είμαι έτοιμη να κάνω άλλες επιλογές και μετά πάλι μετανιώνω τα πάντα και ξαναγυρνάω και ξαναγυρνάω σε παλιές υποσχέσεις στον εαυτό μου και όλα πάλι από την αρχή.
Η βλακεία μου είναι κύκλος.
Ήμουν έτοιμη να σου πω πως θέλω να είμαστε μαζί και την επόμενη στιγμή το είχα ξανά μετανιώσει.
Ξέρεις μονάχα πως λειτουργώ;
Όταν δεν μου δίνονται επιλογές.
Τότε κάνω κάτι σωστό και αυτό γιατί κάποιος άλλος έχει επιλέξει για μένα. Όλες τις άλλες φορές τα κάνω απλώς σκατά.
Και ξέρεις τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια μου χρειάζεται;
Ένα χαστούκι.
Μπας και αλλάξει θέση κάτι μέσα στον εγκέφαλό μου και συνειδητοποιήσω πως με τις αποφάσεις που εγώ παίρνω τόσο αψήφιστα, πληγώνω κόσμο.
Δεν είμαι κακός άνθρωπος, αλήθεια δεν είμαι. Είμαι ανώριμη , ναι. Είμαι άμυαλη, ναι.
Και έχεις δίκιο.
Είμαι ικανή να κάνω τα πάντα για να πετύχω αυτό που έχω βάλει στο κεφάλι μου.
Θα μου πεις: “ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις…”
Και πάλι θα έχεις δίκιο. Και εσύ και ο Πάουλο Κοέλο, που έτυχε και είπε και δυο σωστά πράγματα ανάμεσα στις τόσες σαχλαμάρες….

Εγώ απλώς θα πω κάτι άλλο , που και αυτό κλεμμένο είναι αλλά από κάποιον πραγματικά πολύ μεγάλο.
“Maybe I’m too young to keep good love from going wrong”

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

Για Σένα

Μην κλαις άλλο.
Μη σπαταλάς τη βροχή σου.
Ποτίζεις τη θλίψη,
ποτίζεις τον πόνο σου μονάχα.

Να λυπάσε για τους ανεκπλήρωτους πόθους.
Όχι για τις αγάπες που σε άγγιξαν.
Και αυτή σε άγγιξε.
Το ξέρω.
Σε θυμάμαι να μιλάς τραγουδιστά,
όπως μιλάς όταν το μυαλό δεν προλαβαίνει να σκεφτεί
και οι λέξεις τρέχουν αβίαστα από το όμορφο στόμα σου.
Μιλούσες για την αγάπη αυτή.
Εσύ θυμάσαι;

Υπάρχει ακόμη μέσα σου
εκείνη η διάθεση...
Η διάθεση να νιώσεις τα όμορφα πράγματα,
Η διάθεση να αναπνεύσεις...

Απλώς κλείσε τα μάτια
και ονειρέψου
αυτά που θα έρθουν αργότερα,
αυτά που θα έρθουν όταν πια
δεν θα ποτίζεις τους πόνους σου με δάκρυα,
παρά μονάχα τις χαρές με γέλια.

Σ' αγαπώ


blogger template by lovebird