Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Everybody Here Wants You

Ήθελα να κάνω μία ξεχωριστή ανάρτηση για αυτό τον εξαίσιο άνθρωπο , τον τρανό ποιητή και αξεπέραστο ερμηνευτή. Στις 29 Μαίου συμπληρώνονται 11 ολάκερα χρόνια από τότε που έφυγε , δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνω αυτό το ποστ...
Λυπάμε τόσο πολύ που δεν θα έχουμε την ευκαιρία να ξανακούσουμε από αυτόν αν και όπως κάποιοι γράψανε , είναι το δάκρυ που μένει μέσα στις ψυχές μας για πάντα. Αν σήμερα μου ζητούσαν να ξεχωρίσω τον σημαντικότερο τραγουδοποιό που έχει υπάρξει θα έλεγα με σιγουριά πως αυτός είναι ο Jeff Buckley...


Twenty-nine pearls in your kiss
A singing smile
Coffee smell and lilac skin
Your flame in me

Twenty-nine pearls in your kiss
A singing smile
Coffee smell and lilac skin
Your flame in me

I'm only here for this moment

I know everybody here wants you
I know everybody here thinks he needs you
I'll be waiting right here just to show you
How our love will blow it all away

Hmm, such a thing of wonder in this crowd
I'm a stranger in this town
You're free with me
And our eyes locked in downcast love
I sit here proud
Even now you're undressed in your dreams with me

Oh, I'm only here for this moment

I know everybody here wants you
I know everybody here thinks he needs you
I'll be waiting right here just to show you
How our love will blow it all away

I know the tears we cried
Have dried on yesterday
The sea of fools has parted for us
There's nothing in our way
My love

Don't you see, don't you see?
You're just the torch to put the flame to all our guilt and shame
And I'll rise like an ember in your name

I know I, I know I
I know everybody here wants you
I know everybody here thinks he needs you
I'll be waiting right here just to show you
Oh let me show you
That love can rise, rise just like embers

Love can taste like the wine of the ages, oh babe,
And I know they all looks so good from a distance
But I tell you I'm the one

I know everybody here, well, thinks he needs you
Think he needs you
And I'll be waiting right here just to show you.

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

το χτες , το σήμερα και ύστερα;

Λερώθηκα απ’ τα όνειρα
Και τις επιθυμίες μου.

Έφτυσα προσταγές
Στο λειψό εαυτό μου.

Μίκρυνα τη ζωή μου
Βιβλίο τσέπης την έκανα
Και την έχωσα στην αριστερή τσέπη
Του μαύρου χειμωνιάτικου παλτού.

Λασπωμένες βρισιές πέταξα
Στη γυναίκα μέσα στον καθρέφτη
Απέναντι μου.

Την πείνα
Για συναισθήματα που ποτέ δεν ένιωσα
-που ποτέ δε θα νιώσω-
Προσπάθησα να σβήσω.

Και λερώθηκα απ’ τα όνειρα
Και τις επιθυμίες μου
Και δεν έχω άλλο.

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

clown

Φτηνό κρασί.
Φτηνές λέξεις.
Φτηνοί άνθρωποι
δίπλα σε νέον επιγραφές...

Λίγη λάμψη μπερδεύει

Κομφετί.
Σερπαντίνες.
Σφυρίχτρες...
Παράφωνα τραγούδια

Λίγος θόρυβος σκεπάζει

Στολή clown.
Στολή στρατιωτάκι.
Στολή άνθρωπος...

Θα ντυθώ
και
θα βγω στους δρόμους να ξεπλύνω το ψέμα μου

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2008

Η πρόσκληση νούμερο δύο

Ύστερα από πρόσκληση του αγαπητού φριράιντερ πέρνω και εγώ μέρος στο εξής υπέροχο παιχνιδάκι.

Οι κανόνες του πηγαίνουν ως εξής:
  1. Ανάρτησε στο blog σου τρία SleeveFaces. (Σημ: παίρνουμε έναν δίσκο βινυλίου ο οποίος στο εξώφυλλο του έχει μια εικόνα, κυρίως ένα πορτραίτο αλλά και όχι μόνο, το προσαρμόζουμε πάνω στο δικό μας πρόσωπο ή σώμα και τέλος τραβάμε φωτογραφία το αποτέλεσμα). Τράβηξε κατά προτίμηση την φωτογραφία μόνος σου, είναι πιο δύσκολο αλλά έχει πλάκα.
  2. Επέλεξε πέντε ακόμη για να κάνουν το ίδιο.
Δυστυχώς δεν μου βρήκα τουσ δίσκους που ήθελα οπότε λέω να κάνω ενα tribute στους queen που τυγχάνει να είναι και οι αγαπημένοι της μήτηρ , δύο φωτογραφίες μονάχα η τρίτι χάθηκε κάπου στο δρόμο...






με τη σειρά μου προσκαλώ όσους έχουν όρεξη να το κάνουν και όχι μονάχα πέντε άτομα :D

Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

μικρός ρομαντικός δολοφόνος

Ένα μικρό χαμόγελο στη λύπη
Ένα κρυστάλλινο δάκρυ στη χαρά
Μια μικρή ασυμβατότητα
Από επιλογή

Πάντα δικός σου έγραφες
σε εκείνο το μικρό γαλάζιο χαρτάκι
το εννοούσες
εκείνο το λεπτό
το δευτερόλεπτο

Ένας μικρός ρομαντικός δολοφόνος
των λέξεων
των πράξεων
των όλων

Σταμάτα να λυγίζεις τη γλώσσα σου
Μ’ αρέσει χωρίς όρια
Όταν μιλά

Σταμάτα να λυγίζεις το χέρι σου
Τα δάχτυλά σου
Μ’ αρέσει χωρίς όρια
Όταν γράφει

Δική σου για πάντα
Δεν θα γράψω
Σε κανένα χρωματιστό
Κανένα λευκό χαρτάκι
Μα θα το εννοώ
Δική σου για πάντα



blogger template by lovebird