Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Χ πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε για μένα.

1. Είμαι ψηλή , ξανθιά , γαλανομάτα με γυμνασμένο σώμα και όμορφα μακριά μαλλιά.
Το κρύβω επιμελώς με την ολόσωμη στολή μου...
Ρωτάτε το γιατί;
Για να αφήσω χώρο και για τις άλλες λιγότερο ωραίες από μένα κοπέλες.

2. Λατρεύω την Πέγκυ Ζήνα, έχω κάνει θεά την Άννα Βίσση , σιγοτραγουδώ όλη μέρα τραγούδια του Πλούταρχου και έχω γεμίσει το δωμάτιο μου με αφίσες του Σάκη (τι θα πει ποιανού Σάκη;)
Το κρύβω επιμελώς με τις φέικ λίστες αγαπημένης μουσικής με τις οποίες έχω κατακλύσει τον κυβερνοχώρο.
Ρωτάτε το γιατί;
Για να με θεωρούν ψαγμένη πέρα από όλα τα άλλα.

3.Αγαπημένες μου ταινίες θα ρωτήσετε (ή και όχι) και εγώ θα απαντήσω ή θα σας πρίξω απλώς: όλα τα American Pie ανεξαιρέτως και τα λοιπά παρόμοια αμερικάνικα αριστουργήματα.
Το κρύβω επιμελώς και δηλώνω μεγάλη φαν του Lynch και ας μην έχω καταλάβει ακόμη τι σκατά έγινε στο Mulholland Drive...
Πάλι ρωτάτε γιατί;
σέιμ εζ αμπόουβ

4.Βγαίνω τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα σε μπουζουγλερί ή διάφορες κλαμπάρες που βαράνε και γουστέρνουμε εμείς η νεολέρα.
Το κρύβω επιμελώς και όταν με ρωτάνε λέω πως λατρεύω το πάστα φλόρα ντάρλινγκ και το ζώγια(βιβλίο , τσάι και συμπάθεια)
Ρωτάτε γιατί;
Δεν ξέρω να χορεύω μήτε τσιφτετέλια μήτε τρανσ και σακεντέλικ δατσ γουάι ντουντ.

...to be continued...


πι ες . είδα το φάκτορι γκέρλ τις προάλλες και για ακόμη μία φορά αποφάνθηκα πως ο άντι γουόρχολ μου τη σπάει υπερβολικά.... μπορεί εγώ να είμαι απλώς λειψή και να μην μπορώ να εκτιμήσω την τέχνη(!?)
Ας όψεται...

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

...

Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
Σ'αγαπώ
.-

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Έγινε Κάποτε: Αύριο

Της είχε πει:
-Δεν θα ήθελα ποτέ να σε συναντήσω
Ούτε καν τυχαία...
Δεν θα ήθελα ποτέ να σε συναντήσω
Δεν θα ήθελα να σε συναντήσω στο δρόμο
ή να κάθεσε δίπλα μου σε ένα καφέ και να με προσέξεις
Και να σε προσέξω.
Και εκείνη είπε:
-Εντάξει.
Γιατί είπε εντάξει;
Ήθελε τόσο πολύ να τον δει...
Μα του είπε εντάξει.

Και ύστερα τον είδε...
Τον είδε κάπου εκεί , έξω από το μαγαζί με τις μαριονέτες.
Και ήταν όπως ακριβώς τον ήξερε...
Γιατί τον ήξερε...
Και ας μη τον είχε δει ποτέ της...
Τον ήξερε...
Και ας μην είχε ακούσει ποτέ της τη φωνή του...
Και ήταν όπως ακριβώς τον ήξερε...

τον κοίταξε για μία μονάχα στιγμή...
Και ήταν σαν να τον κοίταζε για ώρες.
Μα ήταν μονάχα μία στιγμή.

Την είδε.
Ήταν σίγουρη πως την είδε...
Μα δεν σήκωσε το κεφάλι της...
Δεν ήξερε αν τελικά αυτός ήταν που δεν ήθελε να τη συναντήσει ποτέ
ή αν βαθιά μέσα της δεν το αποζητούσε και η ίδια...

Δεν την πλησίασε..
Δεν της φώναξε ..
Δεν της κούνησε το χέρι του.

Μα ήταν όπως ακριβώς τον ήξερε...
Ήταν όπως ακριβώς την ήξερε...

Και ύστερα κάθησε δίπλα της...
Και ήταν όπως ακριβώς την ήξερε...
Της άγγιξε το χέρι...
Και της είπε:
-Ευχαριστώ που ποτέ δεν με συνάντησες
Που ποτέ δεν κάθησες δίπλα μου σε ένα καφε τυχαία
Και που δεν με πρόσεξες
Και που δεν σε πρόσεξα

Και ύστερα έφυγε...
Μα ήταν όπως ακριβώς τον ήξερε...
Κι όμως έφυγε
Κι ας ήταν όπως ακριβώς τον ήξερε...
κι ας ήταν όπως ακριβώς την ήξερε και εκείνος...

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Κονγκό

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Στο Κογκό καθημερινά καταγράφονται 10 βιασμοί γυναικών και κοριτσιών.
Το 70% του γυναικείου πληθυσμού έχει καταγγείλει πως έχει βιαστεί ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ μία φορά στη ζωή του μέχρι τώρα (και πιστέψτε με δεν θα είναι η τελευταία).
Οι βιασμοί είναι μαζικοί από μέλη του στρατού και ομάδες εκφοβισμού.
Τις περισσότερες φορές τα θύματα μένουν με "προίκα" ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες.
Βέβαια μετά από τέτοιο εξευτελισμό ο γάμος είναι το τελευταίο που μπορούν να ελπίζουν...

"Μία γυναίκα βιάζεται από 5 ή 6 άτομα μαζί αλλά δεν είναι μονάχα αυτό. Μετά το βιασμό πυροβολούν με ένα όπλο μέσα στον κόλπο τους. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω δει κάτι παρόμοιο. Έχω συναντήσει και πριν τόσο μεγάλο αριθμό βιασμών αλλά αυτό που με σοκάρει δεν είναι ο αριθμός αλλά ο τρόπος με τον οποίο βιάζονται."
-Dr. Mukwege-



θύματα βιασμού δεν πέφτουν μονάχα γυναίκες. Υπάρχουν κορίτσια -και αγόρια- που δεν ξεπερνούν την ηλικία των 3 ετών.


"Υπάρχει μία επιθυμία για κτηνωδίες εδώ στο Κονγκό. Έχω δει 2χρονα και 3χρονα παιδιά να βιάζονται. Θέλουν να μας σκοτώσουν αλλά είναι περισσότερο οδυνηρό να σκοτώσουν την ψυχή μας αντί αυτού"
-
Marie-Madeleine Kisoni , κοινωνική λειτουργός-

Ανατριχίλα;
Θυμός;
Οδύνη;
και ύστερα κάποιος θα πει πως η ζωή συνεχίζεται...
Δεν θέλω να συνεχιστεί αν είναι να συνεχιστεί με αυτό τον τρόπο.

(πηγές: www.thenation.com , www.msmagazine.com)

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2007

Zwaziland-Ζουαζιλάνδη

Μέσα σε 7 μόλις χρόνια το όριο ζωής φτάνει στα 32 χρόνια από τα 58 που βρισκόταν το 2000.
Η χώρα με πληθυσμό μόλις ένα εκατομύριο ανθρώπους που όμως έχει πετύχει ένα παγκόσμιο ρεκόρ.
Το υψηλότερο ποσοστό φορέων του ιου HIV.
Ο λαός της Ζουαζιλάνδης λοιμοκτονεί τη στιγμή που ο Βασιλιάς της κατατάσεται στη 15η θέση της λίστας Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.
Ο λαός της Ζουαζιλάνδης λοιμοκτονεί τη στιγμή που ο Βασιλιάς της ετοιμάζεται να διαλέξει τη 14η γυναίκα του λίγο πριν έρθει η ώρα να προχωρήσει και στη 15η.
Αυτός είναι ο κόσμος μας λοιπόν.
One World.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2007

Ιθάκη

ΙΘΑΚΗ

Δεν ξέρω αν έφυγα από συνέπεια

ή από ανάγκη να ξεφύγω τον εαυτό μου,

τη στενή και μικρόχαρη Ιθάκη

με τα χριστιανικά της σωματεία

και την ασφυχτική της ηθική.

Πάντως, δεν ήταν λύση, ήταν ημίμετρο.

Κι από τότε κυλιέμαι από δρόμο σε δρόμο

αποχτώντας πληγές κι εμπειρίες.

Οι φίλοι που αγάπησα έχουνε πια χαθεί

κι έμεινα μόνος τρέμοντας μήπως με δει κανένας

που κάποτε του μίλησα για ιδανικά…

Τώρα επιστρέφω με μιαν ύποπτη προσπάθεια

να φανώ άψογος, ακέραιος, επιστρέφω

κι είμαι, Θεέ μου, σαν τον άσωτο που αφήνει

την αλητεία, πικραμένος, και γυρνάει

στον πατέρα τον καλόκαρδο, να ζήσει

στους κόλπους του μιαν ασωτία ιδιωτική.

Τον Ποσειδώνα μέσα μου τον φέρνω,

που με κρατάει πάντα μακριά.

Μα κι αν ακόμα δυνηθώ να προσεγγίσω,

τάχα η Ιθάκη θα μου βρει τη λύση;



-Ντίνος Χριστιανόπουλος-



πι ες
Δεν είναι ότι βαριέμαι
Δεν είναι ότι έχω καλύτερα πράγματα να κάνω
Δεν είναι ότι είμαι ερωτευμένη
Είναι ότι δεν προλαβαίνω
Ατιμη ζωή
Εργασία και χαρά μας έχεις φάει.
Την αγάπη μου


blogger template by lovebird