Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Maybe I'm too young to keep good love from going wrong

Όταν σε συναντήσω , θα βρίσκομαι λίγα βήματα μακριά σου. Εσύ θα με κοιτάξεις και συγκαταβατικό χαμόγελο θα σχηματιστεί στα χείλη σου. Θα μου μιλήσεις.
Πρώτα σαν καλός φίλος, για πράγματα ασήμαντα, μικρά, που περνούν απαρατήρητα και ύστερα θα καταλήξουμε να μαλώνουμε για το ίδιο, συνεχώς επαναλαμβανόμενο θέμα.
Θα με ρωτήσεις πάλι γιατί; Γιατί εκεί που πας να βάλεις σε μια σειρά τη ζωή σου, τις σκέψεις σου, όλα, γιατί τότε εμφανίζομαι εγώ και καταστρέφω την ηρεμία για την οποία εσύ προσπάθησες;
Εκείνο το βράδυ που ήρθες και ζήτησες να σου ανοίξω έναν υπολογιστή και που αργότερα μείναμε οι δυο μας μέσα στο μαγαζί, εκείνο το βράδυ που μου πέταξες ακόμη ένα γιατί, την είχα την απάντησή σου. Ήταν στην άκρη των χειλιών μου. Με έκανε να ντρέπομαι και μόνο η σκέψη της αλλά την ήξερα…
Δεν μίλησα, μόνο έσκυψα το κεφάλι, θυμάσαι;
Και εσύ κουρασμένος από τα καμώματά μου, είπες για ακόμη μια φορά αντίο στην κοπέλα που πάντα έχει κάτι να πει για όλα , και που όμως εκείνη τη φορά ήταν σαν να είχε μεταμορφωθεί σε χρυσόψαρο μέσα σε γυάλα.
Θα στη δώσω τώρα την απάντηση όμως… Τώρα που δεν βρίσκεσαι απέναντί μου , που δεν χρειάζεται να σε αντιμετωπίσω.
Όλα τα έκανα δεν ξέρω για ποιο λόγο.
Κάθε δευτερόλεπτο αλλάζω άποψη, είμαι έτοιμη να κάνω άλλες επιλογές και μετά πάλι μετανιώνω τα πάντα και ξαναγυρνάω και ξαναγυρνάω σε παλιές υποσχέσεις στον εαυτό μου και όλα πάλι από την αρχή.
Η βλακεία μου είναι κύκλος.
Ήμουν έτοιμη να σου πω πως θέλω να είμαστε μαζί και την επόμενη στιγμή το είχα ξανά μετανιώσει.
Ξέρεις μονάχα πως λειτουργώ;
Όταν δεν μου δίνονται επιλογές.
Τότε κάνω κάτι σωστό και αυτό γιατί κάποιος άλλος έχει επιλέξει για μένα. Όλες τις άλλες φορές τα κάνω απλώς σκατά.
Και ξέρεις τι είναι αυτό που στ’ αλήθεια μου χρειάζεται;
Ένα χαστούκι.
Μπας και αλλάξει θέση κάτι μέσα στον εγκέφαλό μου και συνειδητοποιήσω πως με τις αποφάσεις που εγώ παίρνω τόσο αψήφιστα, πληγώνω κόσμο.
Δεν είμαι κακός άνθρωπος, αλήθεια δεν είμαι. Είμαι ανώριμη , ναι. Είμαι άμυαλη, ναι.
Και έχεις δίκιο.
Είμαι ικανή να κάνω τα πάντα για να πετύχω αυτό που έχω βάλει στο κεφάλι μου.
Θα μου πεις: “ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις…”
Και πάλι θα έχεις δίκιο. Και εσύ και ο Πάουλο Κοέλο, που έτυχε και είπε και δυο σωστά πράγματα ανάμεσα στις τόσες σαχλαμάρες….

Εγώ απλώς θα πω κάτι άλλο , που και αυτό κλεμμένο είναι αλλά από κάποιον πραγματικά πολύ μεγάλο.
“Maybe I’m too young to keep good love from going wrong”

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό.
Άραγε,θα ήταν όλα αλλιώς αν πραγματικά λέγαμε τι σκεφτόμασταν και τι νιώθαμε??
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
:)

A Girl Called Clementine είπε...

@an* Αραγε αν μου ξαναδινόταν η ευκαιρία , θα έλεγα αυτό που πραγματικά σκέφτομαι...; πολύ αμφιβάλλω για ακόμη μια φορά ...
καλως ήρθες καλή μου

xo
Clem*

Ιάκωβος είπε...

αχά, Τζεφ Μπάκλευ βλέπω...
και πάλι όμορφο ποστ!
να περνάς καλά!

lakis είπε...

Ο τίτλος τα λέει όλα. Ωστόσο οι άνθρωποι αλλάζουν με το χρόνο, και ίσως κάποια μέρα φτάσεις να νοσταλγήσεις το σημερινό κυκλοθυμικό εαυτό σου. Μέρα καλή

A Girl Called Clementine είπε...

@ιάκωβος
καλησπέρα αγαπητέ μου. γιέπ τζεφ μπάκλευ , δεν είναι υπέροχος;;
καλά θα περνάω. πάντα στο τέλος καλά περνάμε ή έστω τα καταφέρνουμε....
την αγάπη μου

@λάκης
όχι όχι καθόλου κυκλοθυμική θέλω να πιστεύω πως είμαι.... απλώς συνειδητοποιώ κάποια πράγματα , κάποια από τα άπειρα αρνητικά μου στοιχεία και προσπαθώ να τα αλλάξω.. αλλά όπως είπα και στην an δεν ξέρω , αν μου δινόταν η ευκαιρία να επανωρθώσω θα το έκανα ή και πάλι θα φερόμουν τόσο ανώριμα όσο συνήθως;;

xo xo
Clem*

Μουσικό Σχολείο Βέροιας είπε...

Πολύ καλό κομμάτι, ελεύθερο. Να είσαι καλά κοπελιά.:)
Καληνύχτα...

Menelaos Gkikas είπε...

Καλησπέρα Κλημεντίνη. Εγώ προσωπικά αναρωτιέμαι για αυτή τη μάσκα και αυτό το προσωπείο του ατόμου που περιγράφεις!! Πως είναι δυνατό να υποδύεσαι και να υποκρίνεσαι ένα καλό φίλο, κάτι που δεν γίνεται αμέσως, αλλά το μυαλό σου να είναι συνεχώς αλλού??? Άρα μόνος του προκαλούσε και υποκινούσε όλο αυτό το ευμετάβολο των ρόλων. Ίσως από την άλλη, απλά να έκανε ότι μπορούσε...Δεν σώζεσαι έτσι βέβαια...

Ανώνυμος είπε...

μπαλονια
βλακεια ειναι να καθεσαι και να χαζευεις το λαθος σου σαν μπαλονι που πεταει
δεν φταις
δεν εισαι ανωριμη
απλα ανθρωπινη
("η ζωη ειναι ενα ονειρο.Κανεις δεν ξερει τι κανει,κανεις δεν ξερει τι θελει,κανεις δεν ξερει τι ξερει.")

K the Clown είπε...

Είπε ο Πάουλο Κοέλο δύο σωστά πράγματα;
...
Όλα καλά...



blogger template by lovebird