Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

τα ποιήματα χωρίς τίτλο είναι πιο πιασάρικα

Απόπειρες θανάτου
Παρακαλετά λόγια
Μάγουλα μουσκεμένα,
Από πάθος τραγικό.

Κόκκινα σημάδια.
Στους λαιμούς,
Στα στήθια ,
Στις κοιλιές.

Αγάπη δραματική
Σαν κι αυτή των θεατρίνων

Κολλητικές αρρώστιες.
Του νου,
Της ψυχής,
Του σώματος σπάνια.

Μη βιάζεσαι να θρηνήσεις.
Ονόματα είναι
Και
Επαναλαμβάνονται
Εις τους αιώνες των αιώνων.

Τις μυρωδιές μονάχα ν’ αγαπάς,
Αυτές σε παρατούν
Φεύγουν
Και δεν γυρνάνε πίσω.

4 σχόλια:

IRA - NikoR είπε...

όπως σου είπα κι απο αλλού, πολυ ωραίο ποίημα που μιλάει γοητευτικά για άσχημες καταστάσεις που γουστάρουμε να ζούμε όλοι μας.

Ιάκωβος είπε...

Ναι, αλλά αυτό είναι τίτλος...

Marilou είπε...

ax

Spiral είπε...

Πολύ ομορφο babe.
You got a thing there...



blogger template by lovebird