Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

σόrrυ

Την είδα και φορούσε ένα όμορφο μοβ φόρεμα.

-Ωπ φοράμε και άλλα χρώματα εκτός από μαύρο;

-Βασικά τόσο καιρό το μαύρο δεν το φοράω από επιλογή Νάντια.
Είναι ένδειξη πένθους.

*αμηχανία*
*σιωπή*

-Εεε σόρρυ

*σόρρυ*
*σόρρυ*

Κύλησε ασυναίσθητα.
Το σόρρυ.
Αντί ενός "λυπάμαι".
Και ακούστηκε τόσο γελοίο.
Σόρρυ.
Μια τόσο δα μικρή λεξούλα,
δύο συλλαβές.
Το λες και την ίδια στιγμή το ξεχνάς,
δεν έχει βάρος
μήτε για σένα,
μήτε για αυτόν που τη δέχεται.
Γιατί;
Το ξέρετε το γιατί και εσείς όπως το ξέρω και εγώ.
Τόσο εύκολη,
μικρή,
προσβάσιμη,
δίχως κύρος και βαρύτητα.
Η λέξη σόρρυ.

3 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

Πράγματι με νευριάζει αυτή η λέξη.Την πετάμε έτσι κι είναι σα να ξενοιάζουμε.Προτιμώ το "ζητώ συγγνώμη".

A Girl Called Clementine είπε...

και εγώ το προτιμώ αγαπητή μου μα δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να το πεις την κατάλληλη στιγμή....

xxx
Clem*

IRA - NikoR είπε...

"Στου Στρατηγάκη την αυλή,
και σε άλλα ινστιτούτα,
λέει πολλοί είναι μαζεμένοι,
Ρωμιοσύνη μου καημένη.

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει,
μα κόκκαλα τσακίζει.
Με yes και sorry κ λοιπά,
κ με σπασμένα αγγλικά..."



blogger template by lovebird