Τα όρια του κόσμου μου
είναι αταίριαστα
με τα όρια των άλλων.
Επινοώντας
καινούργιες ,μικρές , ελεγειακές
ιστορίες
κάθε φορά ορθώνομαι λίγο περισσότερο
στην ωμότητα των πραγμάτων.
Αγαπώ εσένα για να έχω τη δύναμη
να αγαπώ εμένα μια στάλα περισσότερο.
Ξεχνάω επίτηδες την όψη του προσώπου σου.
Εξασκώ την επιλεκτική μου μνήμη πάνω σου
πιστεύοντας πως έτσι όλα θα είναι πιο εύκολα.
Και ας μην είναι...
Υ. Γ. Να τονίσω πως το παρολίγον τέλος αυτού του μπλογκ δεν έχει καμιά σχέση με ερωτική απογοήτευση.
Έμαθα στη ζωή μου τις συναισθηματικές συγχύσεις τέτοιου είδους να τις λύνω γράφοντας και όχι σταματώντας το γράψιμο.
Απλώς μερικές φορές , μερικά πράγματα είναι πάνω από όλα τα άλλα...
Χαίρομαι που δεν άντεξα πάνω από μία εβδομάδα... =)
8 σχόλια:
Έλα τώρα,όλοι μας το ξέραμε ότι δε θα σε χάναμε για περισσότερο.Δεν το βάσζεις κάτω εσύ εύκολα.Καλώς μας ξαναηρθες!
χαχαχ ναι γιατί να κοροιδεύω τον εαυτό μου; αφού το ξέρετε και το ξέρω πως δεν μπορώ μακρυά σας λολ.
και ξέρεις τι σκεφτόμουνα μικρό μουκάκι;
ότι σταματώντας το μπλογκ δεν μπόρεσαν να ανταποκριθώ στην πρόσκληση σου =(
πλας είχα ετοιμάσει ένα πρωτοχρονιάτικο κείμενο το οποίο άι γκες είναι λίγο αργά να ανεβάσω ε;
Κλεμ*
Στην Κίνα είναι στις 7 Φεβρουαρίου η πρωτοχρονιά!;D
Μην στενοχωριέσαι μικρό μου μανταρινάκι (εδώ έχουμε κάτι μικρά μανταρινια που τα λέμε Κλημεντίνες),θα μου το χρωστάς του χρόνου άμα δε θες να το γράψεις.Πάντως οι Παλαιοημερολογητες είναι ακόμα στους εορτασμούς,άσε που εμείς εδώ θα θελαμε να διαβάσουμε τυο πρωτοχρονιάτικό σου ποστάκι ακόμα κι αν το βάλεις το Πασχα!
χαχα οκ οκ το βράδυ θα είναι επάνω (το ποστ ντε) =Ρ
κι ας είναι..
Υπάρχουν φορές, που από την πολύ χαρά και την αγάπη που νιώθω για εκείνον, δεν μπορώ να το αντέξω...
Δακρύζω μόνο και μόνο που χάνομαι στην αγκαλιά του, μόνο και μόνο που αισθάνομαι κοντά του ζωντανή...
αγαπητή ele είσαι πολύ τυχερή και χαίρομαι πολύ για σένα.
Εύχομαι να έχουν και άλλοι την τύχη στη ζωή τους να ζήσουν έστω και μία φορά ότι ζεις εσύ =)
καλώς ήρθες
Κλεμ*
Δημοσίευση σχολίου