Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

The Dangerous Breed

Αν και δεν συνηθίζω τέτοιου είδους ποστ, όταν μου ήρθε αυτό το μέιλ θυμήθηκα μια εκστρατεία πριν μερικά χρόνια υπέρ σκύλων "επικύνδύνης ράτσας" όπως πιτ-μπουλ , ροτβάιλερ κοκ.
Επειδή υπήρξα χρόνια ιδιοκτήτρια ράτσας της ομάδας 2 και λατρεύω όλα τα μολοσοειδή και γενικώς όλα τα σκυλιά , αποφάσισα να ποστάρω λοιπόν το παρακάτω.


If you are an owner of a dog that belongs to a 'dangerous breed' category and you also have a child or a visiting small child please take this as a warning.


Don't leave your dog with a small child unattended under any circumstances!!!


Only one little moment was enough for the following to happen.


See the photo below .....

....................
...............
...........
........
....
..

.






Ένας πολύ χαριτωμένος τρόπος για να ξανασκεφτούμε ποιός κινδυνέυει από ποιόν.
Και βεβαίως δεν εννοώ πως ο σκύλος κινδυνεύει από το μωρό της φωτογραφίας αλλά από τον άνθρωπο γενικώς ο οποίος παμπολλές φορές καταφέρνει να δημιουργήσει προβληματική συμπεριφορά στο σκύλο του και μετά αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του.

4 σχόλια:

Μπουκλα είπε...

Την φωτογραφία την συγκεκριμένη την είχα κάνει πρόσκληση όταν είχα βρει 4 κουταβάκια παρατημένα και ήθελα να τα δώσω σε κάτι οικογένειες με παιδάκια με τίτλο "Ποιος κινδυνεύει από ποιον τελικά?"
Κ μάλλον η επικρατέστερη απάντηση,και όχι επειδή είμαι φιλόζωος και έχω σκυλιά αλλά καθαρά γνώμη συνείδησης,είναι οτί ο σκύλος σε πειράζει αν του κάνεις κακό, ο άνθρωπος σε πειράζει για να σου κάνει κακό!

A Girl Called Clementine είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο. Μιλάμε για ζωόδη συμπεριφορά αλλά χρόνια παρακολουθώ τον τρόπο που δρουν και αντιδρούν τα ζώα , συγκεκριμένα οι σκύλοι και πλέον είμαι σίγουρη πως λανθσμένα πιστεύουμε πως η λογική είναι προσόν του ανθρώπου.
Τελικά βρήκες σπίτι στα μωρά;

Μπουκλα είπε...

Βρήκα και για τα 4 αφού τα είχα 3μήνεςεγώ στο σπίτι μαζί με τα άλλα 2 τα δικά μου.Εκεί είναι που λες τι σόι ανάπτυξη να έχουμε σ έναν κόσμο που δεν σέβεται τα ζωντανά οργανικά μέλη του??Τέλος πάντων, με παρηγορεί το γεγονός οτί τα σκυλάκια που είναι στους δρόμους ξέρουν να φυλάγονται...

Marilou είπε...

Αχ.. clem! Τώρα διάβασα το Post σου αυτό & συγκινήθηκα! Εμένα σκότωσαν με φόλα στο κήπο τον σκύλο μου. Δεν πάει ούτε μήνας που τον έχασα. Ενός χρονού ημίαιμο λαμπραντοράκι που είχα βρει στο δρόμο στις διακοπές και τον έφερα σπίτι.. Προχτές βρήκα 3 γατουλίνια & αποφάσισα να τα κρατήσω! Συνηδειτοποιώ κάθε μέρα πλέον, αυτό που λες και εσύ .. λίγοι είναι σαν εμάς.. δυστυχώς!



blogger template by lovebird