Και περνάει ο καιρός
και εγώ μεγαλώνω
και μερικές φορές νομίζω ,
δεν ήταν αληθινή έμπνευση όλο αυτό που έζησα
και εγώ κάθε άλλο παρα ποιήτρια υπήρξα...
Μάλλον περισσότερο της ηλικίας ήταν.
Και αμέσως μόλις τα λουριά έσφιξαν
ξέχασα τις όμορφες λέξεις,
και τα έντονα συναισθήματα.
Ξέχασα τους έρωτες και τις αγάπες...
Και αγγελίες βάζω τώρα στις εφημερίδες,
Φοιτήτρια , αναλαμβάνει τη φύλαξη
και τη δημιουργική απασχόληση παιδιών.
Των παιδιών σας.
Και χτυπάν τα τηλέφωνα στις 3 το πρωί.
Περισσότερο αστείο είναι αυτό
παρά στενάχωρο.
Και ο μπαμπάς αγχώνεται
και με μαλώνει.
Μη βάζεις αγγελίες
δεν ξέρεις ποιός θα σε πάρει τηλέφωνο.
Δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.
Είσαι μικρή ακόμη.
Δεν ξέρεις να χειρίζεσαι τις καταστάσεις που σου τυχαίνουν.
Δεν είμαι μικρή.
Ούτε μεγάλη.
Είμαι κάπου στο ενδιάμεσο.
Να γράψω πλέον δεν μπορώ.
Μα ούτε και τις καταστάσεις να χειριστώ καταφέρνω.
γουάτ δε φακ;
6 σχόλια:
Δεν ξέρω αν θές σχόλιο σε αυτό το πόστ.
Αλλά φάση είναι 8α περάσει.Όταν επαναπροσδιορίζεις κάποια πράγματα,χάνεις λίγο τον έλεγχο και μετά τον ξαναβρίσκεις.
Keep on!
:)
An*
ax re pony mou
grafeis panta toso wraia..to pio aplo pragma to metatrepseis se poiisi
eisai alithina xarismatiki
se agapw mexri ton ourano
ki eimai ki egw eygnwmwn pou se exw thili kai skouliki kai pony kai ola :)
xxx
k*
An* αυτό το "φάση είναι θα περάσει" έχω που το λέω στον εαυτό μου εδώ και άπειρο καιρό... κάπου σταματάν τα ψέματα και απλώς πρέπει να πάρω απόφαση πως τα δεδομένα έχουν αλλάξει.... Αν και λένε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... οκ μπορώ να ελπίζσω για όσο ακόμγ αντέχω :P
k* τι να πω εγώ τώρα; διαβάζω παλιά μου ποστ και βλέπω τα σχόλιά σου και σκέφτομαι πως πάντα μα πάντα με κάνεις εναν λίγο πιο ευτυχισμένο άνθρωπο.Όχί γιατί μου επιβαιβεώνεις το είναι μου, απλώς γιατί πάντα είσαι δίπλα μου και αυτό μου αρκει :D
Clem*
διαφωνώ σε όλα όσα έγραψες μα καταλαβαίνω τον τρόπο που σκέφτεσαι γιατί έτσι ακριβώς αισθάνομαι κι εγώ.
βυθιζόμαστε στα σκατά κι έχει κι άλλο για τον πάτο...
υπομονή λοιπόν, θα ξαναβγούμε απο τα σκατά στην επιφάνεια.
κάποια στιγμή. ποιος ξέρει πότε όμως; wtf???
κλημεντίνη, με συγκίνησες και σου αφήνω στα ξεκούδουνα ένα σχόλιο. την πέρασα τη φάση-είναι 100% φάση και το χειρότερο με αυτήν είναι ότι ένα από τα συμπτώματά της είναι ότι σε κάνει να πιστέψεις πως δεν είναι φάση. και όμως, πίστεψέ με, υπάρχει φως. αν όντως είναι γούρνα με σκατά ή ωκεανός μαύρος με δελφίνια να σου γαργαλάν ή με καρχαρίες να σου μασουλάν τα πόδια δεν ξέρω, ξέρω όμως σίγουρα ότι το κεφάλι μου είναι πλέον στην επιφάνεια, και σύντομα θα βγει και το δικό σου. υπομονή-κράτα λίγο ακόμα την ανάσα σου, κι ας νομίζεις πως θα σκάσεις. κουράγιο!
θα ξαναγράψεις. Μέχρι τότε θα περιμένουμε.
Δημοσίευση σχολίου