/

Σε άφησα να ξαπλώσεις στο κρεβάτι μου
Δίπλα μου
Όλο το βράδυ

Μα ήσουν ξένος
Και ξένος έμεινες

Και ύστερα

Κοιμήθηκα αγκαλιά με τη μυρωδιά σου
Ρούφηξα κάθε ίχνος της από το μαξιλάρι
Μέχρι που χάθηκε.
Σαν να μην υπήρξε ποτέ
Σαν να μην υπήρξες ποτέ

Μικρή άθλια γυναίκα έγινα,
Μα έκανα πως το παραβλέπω.

Και για μια στάλα μυρωδιάς ακόμη,
Θα ξαναγινόμουν.
Μια άθλια μικρή γυναίκα.
Για σένα.

Σ’αγαπώ μα
Άντε και γαμήσου.


(έχω πρόβλημα συγκέντρωσης
και πρόβλημα γενικώς
και σε αντιπαθώ για αυτό -το "μισώ" δεν μπόρεσα να το ξεστομίσω-
και για πολλά άλλα)