γεννιούνται στο σώμα μου
και με αργές, ψιθυριστές φωνούλες μου μιλάνε.
ΕρωτόλογαΒρισιέςΕρωτόλογαΒρισιέςΕρωτ
Κι ύστερα χείμαρροι γίνονται
και γραμμές σκάβουν πάνω μου.
ΣεθέλωΔενπρέπειτόσοΣεθέλωΔενπρέπειτόσοΣεθέλωΔεν
Δεν εκρέουν τα πάντα στη θάλασσα.
Το ξέρω.
Το ξέρω όταν σκέφτομαι την πραγματικότητά μας.
Μερικές φορές χρειάζεται κάτι πιο απέραντο
από μια θάλασσα,
από έναν ωκεανό,
να χωρέσει
τα ρυάκια και τους χειμάρρους μας.
