Τα αμύγδαλα

Η αγάπη είναι σαν τα αμύγδαλα.
Δεν μαρέσουν.
Αλλά αν δω κάποιον να τα τρώει ζηλεύω....

Και πέφτω με τα μούτρα.

Και τσακ να σου και το πικρό. Είναι μπλιαχ.
Υπόσχομαι πως δεν θα ξαναφάω αμύγδαλα.
Άφτερ ολ δεν μου αρέσουν βρε αδερφέ.... οχουυ

Μη τρώτε αμύγδαλα ρε παδιά ζηλεύω... μη.

Υ.Γ. Η εικόνα είναι άσχετη αλλά παρόλα αυτά δική μου.

Επόμενη Στάση

Πατάω fast forward.
Να προλάβω.
Να προλάβω;
Να προλάβω τον ήλιο πριν δύσει.
Η δύση.
Όμορφη κόκκινη θάλασσα.
Απέραντη σαν το συναίσθημα.
Η αγάπη.
Μεγάλη απατηλή φαντασία.
Ντυμένη στα μαύρα σαν τον έφηβο εαυτό μου.
Πατάω fast forward.
Να προλάβω.
Να προλάβω τον ήλιο.
Επόμενη στάση κατεβαίνω.
Επόμενη στάση.
Επόμενη στάση: Μαρτίου.

(Αφιερωμένο)

ΣτΟυ κόσμου τΟ λίγο - Στου υποκΌσμου το Πολύ

Κουράστηκα καρδιά μου .... κουράστηκα.
Κι είναι ακόμη τόσο νωρίς μ'ακούς;
Στου κόσμου το λίγο
Στου υποκόσμου το πολύ
Το πάρα πολύ του ονείρου.
Κι είναι νωρίς ακόμη , τόσο νωρίς.
Κουράστηκα...
Να ψάχνω τις λέξεις που σ'αγγίζουν.
Τα λόγια.
Λόγια , Λόγια , Λόγια.
Κι όμως ποτέ δεν σου'δωσα να καταλάβεις.
Δεν προσπάθησα.
Ή προσπάθησα πολύ.
Ψάχνω τις λέξεις. Τις λέξεις που σ'αγγίζουν.
Ίσως να είναι μπροστά μου.
Τόσο απλές.
Μα εγώ ψάχνω τις δύσκολες.
Να σε κάνω περήφανο.
Να με κάνω περήφανη.
Κι ας μη τα καταφέρνω.
Ψάχνω τις λέξεις που σ'αγγίζουν.
Σ'αγγίζουν οι λέξεις καρδιά μου;
'Η θέλεις πράξεις;
Θέλεις πράξεις ή δεν θέλεις τίποτα;
Τίποτα άλλο από μένα...
Αχ στου κόσμου αυτού το λίγο
Και συνάμα το πάρα πολύ.

Δεν αντέχεις άλλο πλέον.
Δεν αντέχω.
Δεν με αντέχω.
Κουράστηκα καρδιά μου.
Κι είναι ακόμη νωρίς.
Τόσο νωρίς.

χωρίς τίτλο Νο1

Μερικοί με λένε συναισθηματική.
Είμαι εγώ συναισθηματική; Πλακα κάνεις....
Εγώ; Εγώ είμαι σκληρή παιδί μου.....
Δες δες . Είμαι σκληρή τέλος.

Οκ Οκ όχι πάντα...
Μερικές φορές κάνω το λάθος και δεν είμαι.....

Γιατί σκληρή γίνομαι και γκρινιάζουν .....
Συναισθηματική γίνομαι και με πατάνε....

Όχι Όχι δεν θέλω να με πατάει κανένας εμένα ακούτε;
ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΣ

.-
(ολογράφος για να το εμπεδώσουμε ---> τελεία και παύλα)

Συνήθως

Συνήθως.
Συνήθως όλοι λένε καλησπέρα.
Ίσως καλημέρα.
Συνήθως.
Όλοι απευθύνουν χαιρετισμό.
Χαρές. Γέλια. Καλωσορίσματα.
Συνήθως.

Όχι σήμερα.
Όχι τώρα.
Σήμερα θα δηλώσουμε την αγάπη.
Σήμερα θα δηλώσουμε τον έρωτα.
Σήμερα θα δηλώσω την αγάπη.
Σήμερα θα δηλώσω τον έρωτα.

Ένα πράγμα μόνο ξέρω.
Πως θέλω κάτι να πω.
Κι ένα πράγμα μόνο θέλω:
Να το πω σε κείνον.
Κείνον τον λένε Κωστή,
αλλά αυτό που θέλω να πω πως το λένε;
Φέρνω βόλτες γύρω απ΄όλη του την ύπαρξη,
ώσπου να ζαλιστώ.
Ύστερα παίρνω να σου γράψω.
"Κωστή".
Τι ωραία θα ήταν
να μπορούσα να σταματήσω εδώ...
..."Κωστή"...
δεν ήξερα τι να κάνω.
Μα δεν μπορούσα να μη σου γράψω...